Bilim insanları onlara, yaşayan fosiller diyor. 12 milyon yıl önce nasıl görünüyorlarsa hala aynı şekilde dünyada geziyorlar

YER DOMUZUYerdomuzu, fosil kayıtlarına göre ilk kez 50 milyon yıldan fazla bir süre önce ortaya çıkan, Afrika'ya özgü, gece yaşayan ve yalnız yaşayan bir memelidir. Antik Tublidentata takımının kalan son üyesi olan tür, o dönemde fazla bir evrim geçirmemiş ve yaşayan bir fosil haline gelmiştir. Aardvark, Afrikanca'da "toprak domuzu" anlamına gelir, çünkü türü bir domuza benzemektedir, ancak türün en yakın akrabası olan fildir. HAMAM BÖCEĞİ Hamamböcekleri , hamamböceği ve termitlerden oluşan en eski böcek takımlarından biri olan Blattodea'ya aittir. İlk hamamböceklerine ait fosil kayıtları, 300 milyon yıl öncesine, Üst Karbonifer dönemine kadar uzanmaktadır . Dünya çapında yaklaşık 4.000 hamam böceği türü bulunmaktadır ve bunlar fosil emsallerine benzemektedir. GİNKGO AĞACIDinozorlardan daha uzun süre hayatta kalan ve Hiroşima atom bombasından sağ kurtulan , kızlık ağacı olarak da bilinen Ginkgo ağacı, inanılmaz derecede dayanıklı ve kötü kokulu bir ağaç türüdür. Ginkgo yapraklarının fosil kayıtları, 200 milyon yıldan fazla süredir neredeyse hiç değişmediğini gösteriyor. Bu yaşayan fosil, dünyanın en eski ağaç türlerinden biridir ve dinozorların Dünya'da dolaşmasından önce var olan bir grup ağaçtan hayatta kalan son türdür. AMAMİ TAVŞANIAmami tavşanı koyu tüylü bir türdür ve Pleistosen döneminde ( 2,6 milyon ila 11.700 yıl önce) Asya anakarasında nesli tükenen ilkel tavşan türlerinin yaşayan son kalıntısıdır . Şu anda yalnızca Japonya kıyılarındaki iki küçük adada yaşarken bulunan bu tür, yalnızca 5.000 türü kalmış, nesli tükenmekte olan bir türdür . Ormanlarda ve yuvalarda yaşayan Amami tavşanı, kısa kulakları ve uzun pençeleriyle küçük ve kendine özgü bir görünüme sahiptir. NAUTİLUSNautiluslar kafadanbacaklılar veya deniz yumuşakçalarıdır ve dünyanın en eski "yaşayan fosil" türlerinden biridir. Bu sarmal kabuklu canlılar, ilk kez 500 milyon yıl önce, erken Paleozoik çağda ortaya çıktıklarından bu yana neredeyse hiç değişmedi. Batı Pasifik Okyanusu ve Hint Okyanuslarında bulunan nautilus, sert kabuğunun büyük bir odasında yaşar ve okyanusta yüzmek ve beslenmek için jet itiş gücünü kullanır. GOBLİN KÖPEK BALIĞI Goblin köpekbalığı, derin denizlerde yaşayan nadir ve biraz da kötü görünümlü bir balık türüdür. Pasifik, Atlantik ve Hint Okyanuslarında bulunan bu antik tür, ilk kez 125 milyon yıl önce ortaya çıktı. Goblin köpekbalığı, avının elektrik alanlarını algılamasını sağlayan, elektroreseptörlerle dolu uzun, düz bir burun gibi onu ölümcül bir yırtıcı yapan birkaç benzersiz adaptasyona sahiptir. Aynı zamanda bağlara bağlı dişlerle dolu bir çeneye de sahiptir; bu dişler ısırdığında avını yakalamak için ağzından dışarı uzanabilir. Goblin köpekbalığının pembe renkli bir deriyle kaplı gevşek bir gövdesi vardır ve 4 metreye kadar büyüyebilir ve 210 kg'a kadar ağırlığa sahip olabilir. Yüzgeçleri küçüktür ve diğer köpekbalığı türlerine göre daha yavaş hareket eder. COELACANTHCoelacanth, Afrika ve Endonezya kıyılarında bulunan, bulunması zor, derin denizlerde yaşayan antik kemikli bir balıktır. Coelacanth'lar fosil kayıtlarında ilk kez 400 milyon yıl önce Devoniyen Dönemi'nde ortaya çıktılar ve kuş olmayan dinozorların nesli tükendiğinde ortaya çıkmayı bıraktılar. Bilim adamları, 1938'de Batı Hint Okyanusu'ndaki Coelacanth'ın Güney Afrika kıyılarında yaşadığı keşfedilene kadar, nesli kritik düzeyde tehlike altında olan canlıların 65 milyon yıl önce tükendiğini düşünüyordu. Bu beklenmedik yeniden ortaya çıkış nedeniyle, Lazarus olarak tanındı. Coelacanth'ların uzunluğu 2 metre kadar büyüyebilir ve ağırlığı 198 pound'a (90 kilogram) kadar çıkabilir. Ve bir araştırmada bu canlıların 100 yıla kadar yaşayabileceğine dair kanıtlar bulundu. İlkel türlerin uzuvlara benzeyen çok sayıda etli loblu yüzgeci olduğu için birçok bilim insanı, Coelacanth'ların balıkların kara hayvanlarına evriminde rol oynayabileceğini düşünüyor. LAOS KAYA FARESİİlk kez 2005 yılında Laos'ta keşfedilen Laos kaya faresi, 11 milyon yıl önce neslinin tükendiği düşünülen eski fosil ailesi Diatomyidae'nin hayatta kalan son üyesidir. "Fare sincabı" lakaplı bu antik türün koyu renkli saçları var ve bir fareye benziyor, ancak bir sincabın kabarık kuyruğu var. ÖRDEK GAGALI ORNİTORENKÖrdek gagalı ornitorenk, ilk kez 110 milyon yıl önce Kretase döneminde ortaya çıkan, suya adapte olmuş bir memelidir. Nature'da yayınlanan 2008 tarihli bir araştırma, ornitorenk genetik kodunun memeli, kuş ve sürüngen karışımından oluştuğunu buldu. MOR KURBAĞADomuz burunlu kurbağa olarak da adlandırılan mor kurbağa, Nasikabatrachidae familyasına ait nadir bir amfibi türüdür. 100 milyon yıl boyunca bağımsız olarak gelişti . Bilim insanları bu türü 2003 yılında Hindistan'ın Batı Ghats bölgesinde keşfetti. Hayatının çoğunu yeraltında geçiren mor kurbağa, üremek için kısa bir süre sonra ortaya çıkıyor. Mor kurbağanın şişkin bir gövdesi, kısa bacakları ve küçük bir kafası vardır. KOMODO EJDERİKomodo ejderi, milyonlarca yıldır var olan eski, zehirli bir sürüngendir. Komodo adası da dahil olmak üzere Endonezya'nın Küçük Sunda adalar grubunda yaşıyor. Bilim adamları, benzer görünümlü atalarının yaklaşık 100 milyon yıl önce Avustralya'da ortaya çıktığını keşfettiler. Dünyanın en büyük kertenkelesinin boyu 3 metreye kadar büyüyebilir ve ağırlığı 150 kg'a kadar çıkabilir. Bu baskın yırtıcı , tek bir yemde vücut ağırlığının yüzde 80'ine kadar yiyebilir . AT NALI YENGECİAt nalı yengeçleri ilk kez 300 milyon yıl önce ortaya çıktı; bu da onları kuş olmayan dinozorlardan bile daha yaşlı yapıyor. Bu süre zarfında tür pek fazla gelişmedi. At nalı yengeçleri tarih öncesi yengeçlere çok benzese de örümcekler ve akreplerle daha yakından akrabadırlar. At nalı yengecinin dört türü vardır: Kuzey ve Orta Amerika'nın Atlantik kıyısında bulunan Atlantik at nalı yengeci (Limulus polyphemus) ve Hint-Pasifik'te bulunan üç tür (Tachypleus gigas), Tri-spine ( Tachypleus tridentatus) ve Mangrove ( Carcinoscorpiu rotundicauda). Asya'nın kıyı suları nehirlerin denizle buluştuğu bölgelerde yaşama eğilimindedir. Yengeçlerin sert bir dış iskeleti, okyanus tabanında yürümek için 10 bacağı ve yiyecekleri ağızlarına taşımak için chelicerae olarak bilinen bir çift bacağı vardır. Kanları bakır bazlı bir protein içerir ve oksijene maruz kaldığında maviye döner. Yengeç kanı , aşı geliştirme kapsamında tıbbi araştırmalarda kullanılıyor .