Doğanın en iyisi avcısı açıklandı. Herkesin aklına aslan, kaplan, çakal ve kurt geldi ama o gelmedi. Avlarını 12'den vuruyormuş

Hayvanlar alemi yırtıcı hayvanlar ve avlarla doludur; bazı yırtıcı hayvanlar olağanüstü katillerdir. Ancak bir yemeği yakalamanın ve bir yırtıcıyı başarılı kılan şeyin ne olduğunu tanımlamanın da birçok yolu vardır. Brigham Young Üniversitesi'nden evrimsel ekolojist Mark Belk'e göre bu, aldatıcı derecede karmaşık bir sorudur. Belk, "Bu basit soruya bağlı çok sayıda ilginç ekoloji ve evrimsel biyoloji var. Yırtıcılığın her şeyi bir arada tutan yapıştırıcı olduğu ortaya çıktı; enerji ekosistemlerden bu şekilde geçiyor." dedi. EN BAŞARILI OLANLAR ONLAR DEĞİLAvlanma becerisi sorununa yaklaşmanın en bariz yolu, bir hayvanın avlanma oranını, yani bir hayvanın tüm kolektif girişimleri sonucunda başarılı bir şekilde yemek yeme sayısını dikkate almaktır. Bu ölçüme göre, aslanlar, kaplanlar, kurtlar ve diğer büyük yırtıcılar gibi avlanmayla en çok ilişkilendirdiğimiz türler aslında en başarılı olanlar değildir. Aslanlar vakaların kabaca yüzde 30'unda öldürürken, kaplanlar vakaların yalnızca yüzde 10'unda başarılı olur. Bunun yerine, bu unvanı kazanan, nispeten gözden kaçan yusufçuktur. Bu böcekler, kuzenleri olan soyguncu sineklerle birlikte yüzde 97'ye varan yakalama oranına sahiptir ve günde yüzlerce sivrisineği tüketebilirler. OLAĞANÜSTÜ VİZYONLARINDAN GELİYORBaşarıları kısmen olağanüstü vizyonlarından geliyor. Yusufçuklar ve akrabaları, onlara neredeyse 360 derece görüş sağlayan bileşik gözlere sahiptir ve beyinleri, avın nereye hareket edeceğini tahmin etmelerine olanak tanıyan duyusal bilgileri son derece hızlı bir şekilde işleyebilme kapasitesine sahiptir. Ve ön kanatlarını ve arka kanatlarını bağımsız olarak hareket ettirebildikleri için yusufçuklar usta uçuculardır ve hatta geriye doğru yakınlaşabilirler. "GÜNLERCE AVINI BEKLEYEBİLİR"Belk, avcılık başarısının başka tanımlarının da olduğunu söyledi. Tipik olarak avcılar iki kamptan birine düşer: Avlarını aktif olarak takip eden ve onlara saldıran hayvanlar ve onlara yemek kazanmak için sabırlarına güvenerek pusuda bekleyen hayvanlar. Belk, tam verimlilik açısından büyük bir pitonun tacı hak edebileceğini söyledi. Belk, "Bunun gibi büyük bir yılan tek bir yerde oturup uzun süre bekleyebilir. Ve sonunda, doğru hayvan geldiğinde onu yakalayıp öldürecekler. Bu büyük yılanlarda bu durum yılda yalnızca iki veya üç kez gerçekleşebilir." dedi. ÜSTÜN OLDUKLARI SÖYLENDİSoruna yaklaşmanın bir başka yolu da uyum sağlama yeteneğinin bir beceri ölçüsü olarak ele alınması olabilir. Kanada'daki Victoria Üniversitesi'nden yaban hayatı biyoloğu Jason Fisher, çakalların tek başına ya da grup halinde avlanabilme ve geyik buzağılarından farelere kadar her şeyle ziyafet çekebilme yetenekleri nedeniyle burada muhtemelen kazananlar olacağını söyledi. Esneklikleri, insan şehirleri de dahil olmak üzere çoğu habitatta gelişmelerine yardımcı oldu. Fisher, "Hangi kaynakların elinizin altında olduğunu anlamak ve bunları kullanmak harika bir avcıya dönüşür" dedi ve çakalların "eldeki her şeyden yararlanma" konusunda üstün olduğunu ekledi. HEDEFLERİ NEREDEYSE YÜZDE 100 DOĞRUAksi takdirde, bazı türler o kadar yenilikçidir ki onları kazanan olarak görmemek elde değildir. Güneydoğu Asya'nın mangrovlarına özgü tropikal bir balık olan okçu balığı, suyun altından bir yaprağın üzerinde oturan bir böcekle arasındaki mesafeyi tahmin edebilir ve daha sonra dikkatlice yönlendirilmiş bir su jeti kullanarak onu devirebilir. 65 santimetre veya daha kısa mesafelerde hedefleri neredeyse yüzde 100 doğrudur. Ahtapotlar da doğal unsurlarının dışında avlanma konusunda benzer şekilde başarılıdır: Efsanevi kamuflajlarını kullanmanın yanı sıra, bu kafadanbacaklılar av peşinde kısa süreliğine karaya çıkabilirler. GARİP BİR YAPIYA SAHİPLERFisher, bazı açılardan bunun cevaplanması daha da zor bir soru olduğunu söyledi. Avlanan her tür, popülasyon olarak kendini sürdürebildiği için tanım gereği başarılıdır. Ancak tamamen tuhaflık açısından Fisher, verdiği demeçte, oylarının bir avcı olarak kabul edilen ancak zayıf dönemlerde çöpçülüğe dayanan kutup porsuğuna gittiğini söyledi. Fisher, kutup porsuklarının avlarının yüzüne girerek ve onları çığlıklar ve diğer yüksek seslerle korkutarak avlandıklarını belirterek, "O kadar garip bir yapıya sahipler ki ve stratejileri de tuhaf. Temel olarak 'Eğer işe yararsa harika, işe yaramazsa şansım kalmaz' diyorlar" dedi.