Mineral araştırması için bölgeye giden bir grup bilim insanı, dünya ile ilişkisi olmayan bir aile buldu. Medeniyetten tamamen uzaklardı

Sibirya'nın vahşi doğasında, İkinci Dünya Savaşı'nın çıktığını bilmeyecek kadar tecrit edilmiş harap bir kulübede yaşayan bir aile, bir grup bilim adamı tarafından tesadüfen kurtarıldı. Yıllar önce bölgeye giden bir jeolog ekibi, mineral zenginliği olan yerler aramak için helikopterle Sibirya taygasının çam ormanlarının derinliklerine inmişti. 40 YILDAN FAZLA SÜREDİR DONDURUCU SOĞUKLARLA YAŞAYAN BİR AİLEŞans eseri pilot, herhangi bir kasaba veya köyden 250 kilometre uzakta, dikkate değer ölçüde bir insan yerleşimine benzeyen bir açıklık fark etti ve sağduyusuna rağmen bunun öyle olduğunu kabul etti. Bir ekip araştırmaya gittiğinde, Karp'ın 1961'de ne yazık ki ölen karısı Akulina dışında, 40 yılı aşkın bir süredir dondurucu soğuklara ve neredeyse açlıktan ölmeye yüz tutmuş, hatta en sert kışta ayakkabılarının derisini yemiş Lykov ailesini buldular. HER ŞEYDEN HABERSİZLERDİBir dağın 1.828 metre yukarısında, genellikle yalnızca ayıların, kurtların ve en dayanıklı hayvanların sert iklimde hayatta kalabildiği, Dünya'daki son büyük vahşi doğadaydılar. İkinci Dünya Savaşı'ndan, Ay'a inişten, televizyondan ve modern tıptan tamamen habersizdiler. DEMİR ARARKEN AİLE BULDULAR Demir cevheri arayan jeolog Galina Pismenskaya, aileyi bulduğu anı hatırladı. “Korkmuş görünüyordu ve çok dikkatliydi. Bir şey söylememiz gerekiyordu, ben de başladım: 'Selamlar büyükbaba! Ziyarete geldik!', Yaşlı adam hemen cevap vermedi ama sonunda yumuşak, kararsız bir ses duyduk: 'Pekala, madem bu kadar yol kat ettin, gelsen iyi olur.'” dedi. YILLAR ÖNCE ORMANA KAÇTILARLykov'lar, Rus devriminin ardından Sibirya'ya kaçan Eski İnananlar adlı bir Rus ortodoks dini mezhebinin üyeleriydi. Stalin yönetiminde işler daha da kötüye gitti ve 1936'da Komünistler küçük erkek kardeşini vurduktan sonra Karp Lykov, karısı Akulina, dokuz yaşındaki oğulları Savin ve iki yaşındaki kızı Natalia ile birlikte ormana kaçtı. DIŞ DÜNYAYI TANIMIYORLARDIBirkaç eşyalarını alarak, kendilerine bir dizi kaba konut inşa ederek tayganın daha da derinlerine çekildiler. Vahşi doğada iki çocuk daha doğdu. 1940'ta Dmitry ve 1943'te Agafia. Çocuklar, Rusya'dan başka şehir ve ülke denen yerlerin olduğunu biliyorlardı ama dış dünyayı tam olarak kavrayamıyorlardı. Bilim adamları yavaş yavaş Lykov'larla arkadaş oldular ve kısa süre sonra onları modern yaşamın "mucizelerini" keşfettikleri kamplarını ziyaret etmeye ikna ettiler. KENDİ KADERLERİNİ BELİRLEDİLERMuhabir Vasily Peskov şunları söyledi: “Karp'ı en çok şaşırtan şey şeffaf bir selofan paketiydi. "Tanrım, ne düşündüler - cam ama buruşuyor!" dedi. Ancak Lykov'lar dış dünyayla yeniden bağlantı kurarken, kendi kaderlerini de belirlediler. 1981 sonbaharında Savin ve Natalia böbrek yetmezliğinden öldüler, ancak bunun nedeni katı beslenmeleri olabilir. HALA VAHŞİ DOĞADA YAŞIYORLARAncak Dmitry, yeni arkadaşlarından kaptığı bir enfeksiyondan gelişen zatürreye yenik düştü. Üç Lykov gömüldüğünde, jeologlar Karp ve Agafia'yı ormanı terk etmeleri için ikna etmeye çalıştılar ama ikisi de bunu duymadı. Karp Lykov, eşinden 27 yıl sonra 16 Şubat 1988'de uykusunda öldü. Bu yılın Mart ayı itibariyle Agafia hâlâ vahşi doğada yaşıyor.