Gökyüzü üzerinde uzun yıllardır araştırma yapan gökbilimciler uzun bir aranın ardından onu görüntülemeyi başardı. Uzayda uzanan, toz ve gazdan yapılmış devasa bir el gibi görünen şeyi ortaya çıkaran gökbilimciler sevinçten havalara uçtu. Böylesi 1000 yılda bir zor denk gelir.
Ürkütücü manzara, güneş sistemimizden yaklaşık 1.300 ışıkyılı uzaklıkta, Puppis takımyıldızında görüntülendi ve sarmal gökada ESO 257-19'a (PGC 21338) doğru uzanıyormuş gibi görünen eli gösteriyor.
KUYRUKLU YILDIZ KÜRECİĞİ
NSF NOIRLab'daki (ABD Ulusal Bilim Vakfı Ulusal Optik-Kızılötesi Astronomi Araştırma Laboratuvarı) araştırmacıların yaptığı açıklamaya göre, CG 4 olarak adlandırılan tozlu yapı aslında kuyruklu yıldız küreciği adı verilen bir şey ve resimdeki galaksinin yakınında değil. şans eseri el ile aynı hizaya gelmiştir.
YOĞUN GAZ VE TOZ BULUTU
Kuyruklu yıldız kürecikleri, yoğun gaz ve toz bulutlarından oluşan küçük, karanlık bulutsular olan Bok kürecikleri adı verilen daha büyük bir uzay nesneleri grubundan biridir. Bunlar, çoğunlukla hidrojen, karbon oksitler ve helyumdan oluşan ve güneşimizin 2 ila 50 katı arasında bir kütleye sahip olan yıldızların uzayda sıklıkla oluştuğu alanlardır.
İLK KEZ 1976'DA KEŞFEDİLDİ
Bok kürecikleri genellikle sıcak, iyonize gaz ve tozla çevrilidir; bunlar bazen soyulmaya başlayarak kuyruklu yıldızın kuyruğuna benzeyen izler oluşturabilir. Özellikle bu tür Bok kürecikleri, ilk kez 1976'da keşfedilen kuyruklu yıldız kürecikleri olarak biliniyor.
KÜRE ŞEKLİNDELER
CG 4'ün çapı yaklaşık 1,5 ışıkyılıdır ve 8 ışıkyılı uzunluğundaki kuyruğu onu nispeten küçük bir Bok küreciği yapar. Kuyruklu yıldız küreciklerinin tuhaf şeklini tam olarak nasıl kazandığı bilim adamları için hala belirsiz; bazı teoriler bunların yakındaki bir süpernova tarafından kenara savrulan küre şeklindeki bulutsular olarak başlamış olabileceklerini öne sürüyor. Diğer hipotezler, bunların yakındaki devasa yıldızlardan veya diğer nesnelerden gelen yıldız rüzgarlarının bir sonucu olarak oluştuklarını öne sürüyor.
CG 4, diğer 31 kuyruklu yıldız küreciğiyle birlikte, merkezinde Vela Süpernova Kalıntısı ve Vela Pulsar'ın bulunduğu Sakız Bulutsusu adı verilen bir şeyin içinde yer almaktadır.
ENERJİK NESNELER
Tüm kuyruklu yıldız küreciklerinin kuyrukları bu enerjik nesnelerden uzağa doğru baktığından, pulsardan gelen süpernova veya yıldız rüzgarları kürecikleri kendilerine özgü bir biçimde şekillendirmiş olabilir.
YILDIZ DOĞURMAYA YETECEK KADAR
Gökbilimciler CG 4'ün, güneşimiz büyüklüğünde birkaç yıldız doğurmaya yetecek kadar gaz içerdiğini düşünüyor; ancak bu genç yıldızların saldığı radyasyon, küreciğin başını yavaş yavaş aşındırıyor.