Onların sonu gelirse dünyamızın da sonu gelecek... Onlar ölürse tüm insanlar da peşinden ölecek... Ölmeye başladılar, acilen yerleri değiştiriliyor

Beyaz bir arı giysisine bürünmüş, Mexico City'nin en hareketli semtlerinden birinde yere uzanmış yatıyor. Bıçağı alarak bir ışık direğinin yan tarafını açıyor ve vızıldayan bir arı kovanına parlayan kırmızı bir feneri yakıp söndürüyor. Velíz, içerideki yaklaşık 20 bin arıyı kurtarma görevinde. KURTARMAZSA YOK OLACAKLARMeksika'nın kalabalık başkentinde kalmaları halinde yok olacak arıları yeniden yerleştirmek için kovan kovan çalışan, çoğunluğu kadınlardan oluşan bir gruba başkanlık ediyor. Abeja Negra SOS adlı grup, 2018 yılında, o zamanlar şehir yönetimi için çalışan bir veteriner olan Velíz'in yetkililere arı kovanları hakkında çağrılar geldiğinde otomatik yanıtın arıları yok etmek olduğunu fark etmesiyle doğdu. O ve diğer meslektaşları bir alternatif aramaya başladılar. NESLİ TÜKENME TEHLİKESİYLE KARŞI KARŞIYA Abeja Negra SOS için çalışan Velíz, "Bu kurtarmaları, nesli tükenme tehlikesiyle karşı karşıya olan bir tür olduğu için yapıyoruz. Acil durum ekiplerinin onları yok etmemesi için bir alternatifiz. Onlara ikinci bir şans veriyoruz." dedi. Küresel olarak, arı popülasyonları son yıllarda büyük ölçüde azaldı. Yalnızca Amerika Birleşik Devletleri'nin son 40 yılda arılarının yaklaşık yüzde 25'ini kaybettiği tahmin ediliyor. ÇOK ÇEŞİTLİ ZARARLI DALGALANMA ETKİLERİ OLABİLİRBu yılın başlarında, güney Meksika'daki arıcılar, milyonlarca arının pestisitlerle "topluca öldürülmesinin" yasını tuttu. Düşüş genellikle insan nedenlerinden sorumlu tutuluyor: zararlı kimyasalların kullanımı, doğal yaşam alanlarının yok edilmesi ve iklim değişikliği. Bilim adamları ve dünya liderleri, arı popülasyonundaki düşüşün çok çeşitli zararlı dalgalanma etkileri olabileceği konusunda uyarıyorlar. CİDDİ BİR TEHDİT OLUŞTURUYOR2019'da Birleşmiş Milletler, arı kaybının küresel gıda güvenliği için "ciddi bir tehdit oluşturduğuna" dair bir alarm verdi. Meksika Ulusal Özerk Üniversitesi'nde arıları araştıran bir profesör olan Adriana Correa Benítez gibi diğerleri, arı kaybının Meksika'nın iklim değişikliğini hafifletmesini zorlaştırabileceğini söyledi. “Sadece yediklerimizi tozlaştırmıyorlar” dedi. "Ayrıca tüm ekosistemi düzenleyen yerel bitkileri tozlaştırıyorlar. Ve şimdi, iklim değişikliğiyle birlikte yeniden ağaçlandırma çok önemli ve (arı tozlaşması) bunu gerçekten etkiliyor." BULDUKLARI HER YERDEN ARILARI KURTARDILAR Grup, son beş yılda 9 milyonluk genişleyen şehri baştan başa dolaşarak arı kolonilerini ağaçlardan, sokak oluklarından ve lamba direklerinden kurtardı. Ortalama büyüklüğü yaklaşık 80 bin arı olan yaklaşık 510 kovanın yerini değiştirdiler. Geçenlerde bir Perşembe gecesi geç saatlerde Velíz, sokak lambasının içine yerleştirilmiş küçük bir kavun büyüklüğündeki kovana bakıyor. Bıçağı kovanın kenarı boyunca nazikçe kesiyor ve sanki bir çocuğu sakinleştiriyormuş gibi hafif bir "şşşşş" sesi çıkarıyor. KRALİÇEYİ ARIYORLARBıçağı bal damlayan bal peteğini çıkarır ve tahta bir kutuya kaydırdığı ahşap kare bir çerçeveye yerleştirir. Bu gece şanslılar, diyor. Bu küçük bir koloni ve sakin, diye açıklıyor Velíz, kovandan "hippi arıları" olarak bahsediyor. Giderken, arıları rehabilite etmek ve koloninin sorunsuz bir şekilde taşınmasını sağlamak için kilit bir unsur olan kraliçeyi ararlar. BÜYÜK ŞEHİRLERDE SORUN YARATABİLİR"Bunu duydun mu? Bu, kraliçenin bizde olduğu anlamına geliyor," diyor, kulağını arıların kaotik vızıltısının mırıltıya dönüştüğü kutuya doğru eğerek. Meksika'daki arıların çoğu Afrika kökenli olduğu için ortalama bir bal arısından daha agresif olabiliyorlar. Bu, sakinlerin genellikle böcekleri çevresel önemlerinden çok tehlike ile ilişkilendirdiği büyük şehirlerde sorun yaratabilir. Velíz, grubun bir düzine kadar arı bakıcısının çoğunlukla kadın olduğunu söyledi. TEHLİKEYİ SEVİYOR GİBİ GÖRÜNÜYORLARVelíz, "Erkeklerle çalışmayı denedik ama tehlikeyi seviyor gibi görünüyorlar. Pek uygulanabilir olmadığını görmeye başladık, bu yüzden sadece kadınlarla sözleşme yapmaya başladık. Onlarla tamamen aynı şeyi yapabileceğimizi ve hatta çoğu zaman daha iyi yapabileceğimizi fark ettik." dedi. Bir kovan kutunun içinde güvenli bir şekilde saklandıktan sonra, grup arıları iyileşip güçlenebilecekleri şehrin dış mahallelerine götürür. Daha sonra arıları yerel arı çiftçilerine bağışlarlar veya vahşi doğaya bırakırlar. ELLERİNDEN GELENİ YAPIYORLAREkip, özellikle lojistik maliyetleri karşılamak için bir kovanı kaldırmak için 300 dolardan biraz fazla ücret aldığı için engellerle karşılaştı. Şehirdeki birçok kişi için, arıları ücretsiz olarak yok etmek için itfaiye çağırmak hala daha kolay. Yine de, proje büyüdükçe, Abeja Negra SOS da bir vızıltı yaratarak diğer grupların ortaya çıkıp aynı işi yapmaya başlamasına ilham verdi. Velíz, "Yaptıklarımızla dünyayı değiştirmiyor olabiliriz ama en azından şehrimizdeki durumu değiştiriyoruz." dedi.